OD AUTORA
Poprzednio wydane przeze mnie książki „Uroki starego Inowrocławia” – wydanie I i „Historia solarstwa w Inowrocławiu” cieszyły się dużym zainteresowaniem, co świadczy o zapotrzebowaniu na publikacje o dziejach naszego miasta. Szczególnie dzisiaj, w zasach integracji europejskiej, kiedy zacierają się granice państw, ważne jest, aby zachować, a wręcz pielęgnować regionalne obyczaje, folklor, historię oraz tożsamość naszą i naszych pradziadów. Książka ta powstała, aby przybliżyć mieszkańcom i miłośnikom nowrocławia obraz minionych i odległych, ale jakże wspaniałych, dziejów miasta. Wiele tu prezentowanych obiektów zniknęło bezpowrotnie z miejskiego pejzażu, zna je ze starych pocztówek czy fotografii tylko garstka nielicznych kolekcjonerów. W krótkiej sentymentalnej podróży po prawie dziewięciu wiekach historii naszego miasta chciałbym zwrócić uwagę na rzeczy ciekawe, które tu się wydarzyły.
Opiszę prawdopodobne dzieje pobytu cesarza Napoleona w Inowrocławiu czy spalenie ostatniej czarownicy w naszym mieście. Zwracam uwagę na budowle i obiekty, których już nie zobaczymy, jak ponad 500-letnia wieża ratuszowa czy nieistniejący już zakon franciszkanów. Pokazuję jednak też rzeczy, które jeszcze pamiętamy z niedalekiej przeszłości, jak inowrocławskie tramwaje czy zlikwidowaną niedawno najstarszą inowrocławską szkołę podstawową, popularną „trójkę”, a także kopalnię i warzelnię soli.
W dziale „Uroki starego Inowrocławia” prezentuję najciekawsze fotografie i pocztówki z mej kolekcji. W wielu przypadkach są one jedynymi dokumentami przypominającymi stare budowle, zdarzenia, a także dzieje miasta. Starszym przypominają miejsca, które tkwią jeszcze w ich wspomnieniach z dzieciństwa, a młodszym pokazują, jak w przeszłości żyli ich dziadkowie. Znaleźć można tu „perełki”, jak; najstarszy znany wizerunek kościoła „Ruina” oraz panoramę miasta z 1734 r. wykonane przez Fryderyka Wernera, piękną fotografię wieży ratuszowej z 1865 roku autorstwa Lissenera, akwarelę tej samej wieży wykonaną przez hrabiego Chotomskiego z 1856 r. i dużo innych ciekawych pozycji. Wiele z tych ciekawostek zostało udostępnionych ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie oraz jego oddziału w Krakowie i Poznaniu, a także z Biblioteki Jagiellońskiej. Niestety nie mogłem zaprezentować reprodukcji eksponatów znajdujących się w Muzeum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu, ponieważ kierownictwo placówki nie stwarza żadnych możliwości korzystania z tych zbiorów. Jestem przekonany, że mimo tego braku każdy znajdzie coś ciekawego dla siebie.
Chciałbym, aby to wydanie było pomostem między przeszłością a teraźniejszością, aby czytelnicy chociaż trochę mogli przybliżyć sobie historię, przecież kiedyś tak pięknego i ważnego w dziejach Polski, miasta.
Opracowanie uzupełnione jest ciekawym i bogatym kalendarium wydarzeń z historii Inowrocławia.
Życzę Państwu tyle samo przyjemności i wrażeń z lektury książki, ile mi towarzyszyło przy jej opracowywaniu.
