Koncesja turystyczna nr 3 z dnia 5.11.1999r. wydane przez Wojewodę Kujawsko - Pomorskiego

Tramwaje

Tramwaje, które na inowrocławskie ulice wyjechały w 1912 roku świadczyły na pewno o zasobności i atrakcyjności miasta na początkach XX wieku. Osobami, które niewątpliwie miały największy udział w sprowadzeniu tramwajów do miasta byli nadburmistrz Gustaw Treiniesow i radca magistratu Paul Baumgartenow. Wiele lat minęło zanim 12 maja 1912 roku miasto otrzymało koncesję na uruchomienie linii tramwajowej w Inowrocławiu. Pierwsze jazdy próbne odbyły się pod koniec października 1912 roku, a pierwszy planowy wyjazd nastąpił w niedzielę 10 listopada 1912 r. Trasa linii tramwajowej wiodła od dworca kolejowego ulicami: Dworcową, Fryderykowską (Królowej Jadwigi), Rynek, Małą Fryderykowską (Paderewskiego), Kasztelańską, Poznańską do strzelnicy (znajdowała się w miejscu rozebranego w 1995 szybu Solno I). Z tą uwagą, że linia z Rynku do strzelnicy ruszyła dopiero w dniu 18 sierpnia 1913 roku. Z resztą od rynku do strzelnicy były ciągle zawieszane, prawdopodobnie ze względu na Szyb Kronprintz I, który znajdował się przy ul. Poznańskiej (tuż za byłą szkołą specjalną nr 12). Tramwaj najczęściej dojeżdżał do ochronki, która znajdowała się na rozwidleniu Poznańskiej i Świętokrzyskiej. Jednocześnie nieraz jak motorniczy zbyt ostro wjeżdżał w zakręt z Paderewskiego w Kasztelańską (zbyt ostry kąt) to tramwaj się wykolejał a kilka razy nawet się wywracał. Nieregularne kursy z rynku w kierunku strzelnicy zlikwidowano w 1917 roku. 1 czerwca 1923 roku została uruchomiona linia tramwajowa z Rynku w ulicę Św. Ducha, a 10 lat później w 1933 roku przedłużono ją do koszar 4 PAL-u. Długość sieci tramwajowej wynosiła 2960 m a do koszar 4 PAL-u 2865 m. Inowrocławskie tramwaje „bimby” sympatycznie wpisały się w codzienne życie naszego miasta. Warto tutaj wspomnieć, że w roku 1931 tylko 11 miast posiadało tramwaje w tym Inowrocław, Bydgoszcz, Bielsko, Grudziądz, Kraków, Lwów, Łódź, Poznań, Tarnów, Toruń i Warszawa. W tym doborowym towarzystwie 30 tysięczny Inowrocław był najmniej licznym miastem. Zwyciężyła tendencja, że tramwaje najmniej miastach poniżej 100 tysięcy mieszkańców mają mniejszą rację bytu, ale przede wszystkim zadecydował o tym fakt, że pod linią tramwajową była Kopalnia Soli. W ostatni bezpłatny kurs inowrocławskie tramwaje wyjechały 31 grudnia 1962 roku. Inowrocławska bimba aż 50 lat mknęła ulicami naszego miasta i niewątpliwie była jego atrakcją.

Bronisław Majewski